کنش بلاغی و اروپایی شدن ترکیه

این مقاله در پی بررسی اروپایی شدن ترکیه در چارچوب کنش بلاغی است. به نظر می­رسد کنش بلاغی به معنای استفاده بازیگران از یک مجموعه سازمان یافته از ادعاها که هدفش متقاعدکردن مخاطبان عمومی و/ یا رقبای خارجی و داخلی برای پذیرش ترجیهات مورد نظر این بازیگران و/یا مشروعیت زدایی از ترجیهات رقبا است، در روند اروپایی شدن ترکیه به معنای انطباق با هنجارهای اتحادیه اروپا نقش مهمی بر عهده داشته است. در واقع با وجود اهمیت"کنش راهبردی" و "کنش ارتباطی" به ترتیب به معنای تلاش برای "حداکثر سازی منفعت" و "درک استدلالی از رفتار معتبر"در روند اروپایی شدن ترکیه،  با حضور و نقش آفرینی مستمر کنش بلاغی بوده است که در ترکیه، حتی پس از کاهش اعتبار اتحادیه اروپا در سپهر اجتماعی و سیاسی این کشور و تضعیف عامل شرط گذاری این نهاد، اصلاحات مرتبط با فرایند الحاق به اتحادیه اروپا کم و بیش استمرار داشته است. در این نگاه، هم نخبگان سیاسی حاکم و هم احزاب مخالف دولت به همراه جامعه مدنی و رسانه­ها، بیشتر از "کنش بلاغی" در معنای استفاده راهبردی از استدلال­های هنجار محور مرتبط با هنجارهای اروپایی و مشروعیت زدایی از کنش­های رقبا توسط این هنجارها، بهره برده ­اند.

لینک اصلی مقاله

برای ارجاع دانشگاهی، حسین مفیدی احمدی، کنش بلاغی و اروپایی شدن ترکیه، پژوهش های سیاسی و بین المللی، دوره 9، شماره 35، تابستان 1397، صفحه 1-30