پویش های انتخابات پارلمانی انگلستان

مردم انگلستان در8 ژوئن (18 خرداد) دست به انتخاب مهمی خواهند زد. در واقع، انتخابات زودهنگام پارلمانی انگلستان، در حضوص مسائل مهمی چون مذاکرات خروج انگلستان از اتحادیه اروپا، راهبردهای اقتصادی آینده و سیاست های اجتماعی، می تواند تاثیرات قابل توجهی به همراه داشته باشد. از این منظر با بررسی مهمترین راهبردهای انتخاباتی دو حزب اصلی در سپهر سیاسی انگلستان، قادر خواهیم بود پویش های انتخاباتی انگلستان را بهتر رصد کنیم.

مهمترین راهبردهای انتخاباتی حزب محافظه کار

مهمترین هدف خانم می از اعلام انتخابات زودهنگام پارلمانی، تقویت موقعیت حزب محافظه کار در وست مینستر بوده است. در این چارچوب، موفقیت و یا ناکامی حزب محافظه کار در انتخابات پیش رو نیز از منظر سطح تحقق این هدف باید مورد ارزیابی قرار گیرد. به نظر می رسد، تلاش برای معرفی حزب محافظه کار به عنوان بهترین نماینده تحقق خواست مردم انگلستان برای خروج از اتحادیه اروپا و حفظ منافع ملی، مهمترین راهبرد انتخاباتی حزب محافظه کار بوده است. این مسئله از آنجا اهمیت می یابد که بر اساس نظر سنجی های انجام شده، برگزیت و مذاکرات خروج، مهمترین عامل تعیین کننده رای مردم در انتخابات پارلمانی پیش رو است. به عنوان مثال، 63 درصد شرکت کنندگان در نظرسنجی موسسه یوگاو گفته اند که مهمترین مسئله ای که در این انتخابات با آن مواجه هستند برگزیت است.[1]

 تلاش برای معرفی حزب کارگر به عنوان تهدیدی برای ثبات و اقتدار دولت و کشوری که با عدم قطعیت پسا برگزیت و مخاطرات امنیتی مواجه است، از دیگر راهبردهای انتخاباتی حزب محافظه کار بوده است. حزب محافظه کار همچنین بر جمعیت محافظه کار مسن تر؛ و شکاکان به اتحادیه اروپایی که در حوزه نفوذ حزب یوکیپ قرار دارند متمرکز شده است. نخست وزیر انگلستان، بر ارزشهای محافظه کاری نیز دست گذاشته است. از جمله، اصلاح قانون مهاجرت را در اولویت قرار داده است، از شهروندان نابرخوردار اعلام حمایت کرده است و به انتقاد از نخبگان لیبرال پرداخته است. البته ذکر این نکته ضروری است که بعد از انتشار مانیفست انتخاباتی حزب محافظه کار و روشن شدن تضعیف برنامه های حمایت اجتماعی از تنگدستان و افراد با سن بالا،  از جذابیت گفتمان محافظه کاری پدرسالانه خانم می کاست شده است و تضعیف موقعیت این حزب در نظر سنجی ها را به همراه داشته است. البته استفاده از نگرانی های موجود در حوزه حاکمیت؛ مهاجرت؛ امنیت و دستاوردهای اقتصادی حزب محافظه کار نیز در برنامه حزب محافظه کار قرار گرفته اند.

به نظر می رسد، حمله تروریستی اخیر لندن، بتواند به تقویت موقعیت حزب محافظه کار در انتخابات پیش رو منجر شود. چرا که در نظر اکثریت مردم انگلستان، احزاب محافظه کار معمولا برنامه ها و راهبردهای مشخص تر و واقعگرایانه تری در مواجهه با مخاطرات امنیتی ارائه کرده اند. در ضمن بخش های مهمی از مانیفست انتخاباتی حزب کارگر در حوزه امنیتی و دفاعی، معمولا آرمان گرایانه و در فضای امنیتی شده امروز انگلستان، ناکارآمد جلوه خواهند کرد.

عامل امید بخش دیگری نیز برای حزب محافظه کار وجود دارد. بر اساس نظر سنجی اخیر موسسه یوگاو، 45 درصد مردم انگلستان جزء شکاکان به اروپا هستند و 23 درصد نیز عنوان کرده اند که به ادامه حضور در اتحادیه اروپا رای داده اند ولی هم اکنون بر این باورند که حکومت باید پیگیر خواست مردمی باشد که به برگزیت آری گفتند.[2] درصد بالای دو گروه اخیر نشانه ای از آن است که محافظه کاران، گستره مخاطبان و پایگاه رای بزرگتری نسبت به سایر احزاب انگلستان دارند. البته این امکان دور از ذهن نیست که در صورتی که خانم می به صورت قاطع برنده انتخابات پیش رو شود، با توجه به آنکه در این صورت، نخست وزیر، نیاز به مراتب کمتری به حمایت محافظه کاران شکاک به اروپا خواهد داشت، شاهد پیگیری برنامه خروج نرم توسط دولت باشیم. البته ذکر این نکته ضروری است که تحقق فرض مورد اشاره، منوط به آن است که ترکیب نمایندگان محافظه کار پارلمان آینده، به نسبت پارلمان فعلی، کمتر شامل شکاکان به اروپا باشد. واقعیتی که با تردید جدی مواجه شده است. بر اساس اطلاعات موجود، تعداد کاندیداهای حزب محافظه کار و شکاک به اروپا برای انتخابات پیش رو، بیشتر از اعضاء محافظه کار و شکاک به اروپای پارلمان فعلی هستند .[3]

مهمترین راهبردهای جناح چپ حزب کارگر

یکی از تاکیدات حزب کارگر در هفته های اخیر، ابراز نگرانی از حرکت خزنده دولت به سمت نئولیبرالیسم و تلاش برای جذب آراء طبقه کارگری بوده است که بخشهای مهمی از آنها به خروج انگلستان از اتحادیه اروپا رای دادند.  در ضمن حزب کارگر، به‌شدت سیاست‌های دولت محافظه‌کار خانم می را در بخش‌ سیستم بهداشت عمومی (ان اچ اس)، مدارس و در حوزه بازنشستگی مورد حمله قرار داده است.

تاکید بیشتر بر گرایشات صلح طلبانه این جناح حزب کارگر برای تاثیر گذاری بر مخالفین جنگ و مداخلات خارجی نیز از دیگر راهبردهای انتخاباتی جناح چپ حزب کارگر بوده است. به عنوان مثال،کوربین اعلام کرده است که در صورت پیروزی در انتخابات سراسری، تعلیق حملات هوایی انگلیس در سوریه را در دستور کار دولت کارگری قرار خواهد داد.

به نظر می رسد، پدیدار برگزیت در بلند مدت، واجد پیامدهای سیاسی و اجتماعی قابل توجهی برای انگلستان باشد. برگزیت به سرعت در حال تبدیل شدن به عاملی مهم در ایجاد شکاف در جامعه انگلستان شده است و احتمالا به ساخت یابی شکافی دائم در حوزه هویت، سازمان و انتخاب سیاسی منجر خواهد شد. این شکاف احتمالا شکل و هدف احزاب سیاسی را نیز تعیین خواهد کرد و اگرحزبی چون حزب کارگر نتواند موضع خود را در این شکاف اجتماعی روشن کند، به شدت تضعیف خواهد شد و صرف معرفی آن به عنوان حزبی چپ گرا و طرفدار توزیع مجدد و خدمات عمومی کافی نیست. در این چارچوب، احزاب سوسیال دموکرات اروپا در موقعیت مشکلی قرار دارند چرا که در اجماع قوام یافته نئولیبرال کشورهای اروپایی، این احزاب کار چندانی برای رای دهندگان کم درآمدتر جامعه نمی توانند انجام دهند و اگر موفق به اتخاذ موضعی در خصوص مهمترین مسائل مبتلابه اروپای امروز نشوند، به احزابی بی اثر تبدیل می شوند و آراء شهروندان طرفدار حمایت گرایان و همچنین آراء شهروندان طرفدار جهانی شدن اردوگاه لیبرال را از دست می دهند. شاهد مثال روشن این مسئله، حزب سوسیالیست فرانسه است.[4]

شاید از منظر نگرانی های فوق باشد که حزب کارگر با ارائه راهبرد برگزیت که اولین حرکت مهم سیاستگذاری این حزب، در جریان کارزار انتخاباتی‌اش بشمار می‌آید، در تلاش بوده است نظر شهروندان نگران خروج سخت و همچنین افراد نگران دامپینگ های اجتماعی مهاجران اروپایی را به صورت همزمان به دست آورد. اساس راهبرد برگزیت حزب کارگر، قوانین مهاجرتی انگلستان باید تغییر کنند و در همین حال، ادامه حضور انگلستان در بازار واحد اروپایی باید به‌ عنوان یک گزینه روی میزمورد توجه قرار گیرد. در ضمن این حزب خواستار آن شده است که در توافق برگزیت، اولویت اصلی بر مساله اشتغال و حقوق کارگران انگلیسی قرار گیرد. پرسش اینجاست که چرا حزب کارگر راهبرد خروج نرم از اتحادیه اروپا را انتخاب کرده است. پاسخ روشن است. تعداد قابل توجهی از رای دهندگان کارگری انگلستان، رای به ادامه حضور در اتحادیه اروپا دادند. به عنوان مثال، 70 درصد رای دهندگان کارگری خارج از لندن بزرگ و اسکاتلند، رای به باقی ماندن در اتحادیه اروپا دادند. البته در سرزمین های به صورت سنتی کارگری انگلستان یعنی میدلندز و شمال انگلیس، رای مردم به کمپین خروج از اتحادیه اروپا اختصاص یافت. در ضمن، بر اساس نظر سنجی اکتبر 2016 موسسه ایپسوس موری، 61 درصد از رای دهندگان کارگری همه پرسی برگزیت، بر این باور بودند که انگلستان باید به بازار واحد دسترسی داشته باشد. بر اساس نظر سنجی اوایل سال 2017 موسه یوگاو نیز، دو گزینه نه به برگزیت و برگزیت نرم در مجموع با حمایت 58 درصدی رای دهندگان کارگری مواجه شد.[5]

مهمترین راهبردهای انتخاباتی جناح راست حزب کارگر

به نظر می رسد راهبرد انتخاباتی جناح راست حزب کارگر به رهبری تونی بلر بر دو هدف اصلی استوار شده باشد. نخست آنکه پدیدار برگزیت و نه تعلقات حزبی، به عنوان سنجه اصلی انتخاب شهروندان انگلیسی تثبیت شود. به این معنا که پدیدار برگزیت و پیامدهای آن می توانند تغییر دهنده نسبی معادلات انتخابات، حداقل به صورت نسبی باشند. در این نگاه، در صورت موفقیت احزابی چون کارگر و لیبرال دموکرات در بازسازی فضای دو قطبی موافقین و مخالفین برگزیت و یا برگزیت سخت، این احزاب قادر خواهند بود از رای دهندگانی که نسبت به شرایط پسابرگزیت و گزینش"برگزیت سخت" بیمناک هستند، برای خود رای جمع کنند. شایان ذکر است، حزب لیبرال دموکرات در این دوره از انتخابات به دنبال آن بوده است خود را به عنوان تنها نماینده اصیل طرفدار اتحادیه اروپا معرفی کند. این نکته از آنجا اهمیت می یابد که بر اساس نظر سنجی شبکه انگلیسی اسکای نیوز، برای اولین بار، بیشتر انگلیسی ها به این باور رسیده اند که همه پرسی خروج از اتحادیه اروپا یک اقدام اشتباه بود و این امر همچنان می تواند منجر به ایجاد شکاف و دو دستگی در انگلیس شود. این نظرسنجی درخصوص چالش های اقتصادی آینده انگلیس نشان می دهد که 39 درصد از شرکت کنندگان معتقدند که وضعیت اقتصادی انگلیس خارج از اتحادیه اروپا بدتر خواهد شد، درحالی که به باور 28 درصد از شرکت کنندگان، شرایط مالی انگلیس پس از برگزیت بهبود خواهد یافت. براساس این نظرسنجی، 36 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی بر این باورند که نفوذ کشورشان در سطح جهان پس از خروج از اتحادیه اروپا کاهش خواهد یافت، درحالی که 19 درصد دیگر معتقدند که انگلیس در دوران برگزیت نفوذش بیشتر خواهد شد. البته همانگونه که پیش از این گفته شد، بسیاری از شهروندان انگلیسی، بازگشت به دوره پیش از همه پرسی خروج را غیر ممکن می دانند ولی خواهان خروج نرم انگلستان از اتحادیه اروپا هستند.  نکته بعدی به تمایلات فراانتخاباتی جناح راست حزب کارگر باز می گردد. به این معنا که در صورت شکست  سخت حزب کارگر در انتخابات پیش رو، حذف کوربین از گردونه رهبری حزب بسیار آسانتر خواهد بود.

برچسب‌ها: حزب محافظه کار, جناح چپ حزب کارگر, جناح راست حزب کارگر, برگزیت, حمله تروریستی لندن مطالعات خاورمیانه و اروپا...